Η «αξιοποίησή» του αιγιαλού και της παραλίας, στα πλαίσια παρωχημένων και καταστρεπτικών αναπτυξιακών πολιτικών της δεκαετίας του ’70, θα επιβαρύνει και υποβαθμίσει όχι μόνο περιβαλλοντικά την παράκτια ζώνη, αλλά επί της ουσίας θα απαξιώσει πλήρως το κύριο πλεονέκτημα που διαθέτουμε. Το φυσικό περιβάλλον της Ελλάδας και ειδικά οι ακτές της είναι ίσως το σημαντικότερο φυσικό κεφάλαιο που διαθέτουμε σήμερα. Η προστασία του, η βιώσιμη χρήση του και ο σεβασμός που οφείλουμε σε ένα μοναδικό κοινό και δημόσιο φυσικό πόρο είναι το ελάχιστο που οφείλουμε να απαιτήσουμε από την Ελληνική Πολιτεία.

Γι’ αυτό ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ!