«Ζώντας με την Σχιζοφρένεια» είναι το θέμα που επιλέχθηκε για την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας 2014. Το ίδιο αυτό θέμα αποτελεί το θέμα του Συνεδρίου που η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ψυχικής Υγείας και η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία οργανώνουν στην Αθήνα από 9 έως 11 Οκτωβρίου 2014.
Το θέμα αυτό είναι σημαντικό και επίκαιρο.
Είναι σημαντικό εξ’ αιτίας των σοβαρών και οδυνηρών επιπτώσεων που συνεπάγεται αυτή η διαταραχή για την οικογένεια, τους φροντιστές, την κοινωνία αλλά κυρίως για τον ίδιο τον ασθενή. Μέτρο της οδύνης του ασθενούς είναι η αυτοκτονικότητα, μια πραγματικότητα που πολλοί θέλουν να αγνοούν.
Είναι επίσης επίκαιρο επειδή αυτή τη χρονική περίοδο διεθνώς αλλά και στη χώρα μας βρισκόμα στε σε μια φάση μετάβασης από την ασυλιακή στην κοινοτική φροντίδα. Η μετάβαση αυτή σε πολλές χώρες ακυρώθηκε ή επιβραδύνθηκε εξ’ αιτίας της οικονομικής κρίσης. Πρέπει λοιπόν να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις της κρίσης στους ασθενείς με σχιζοφρένεια και τους συγγενείς τους και να κοινοποιηθούν τα αποτελέσματα στους αρμόδιους για τη λήψη αποφάσεων. Θα ήταν καταστροφικό αν αυτοί που «ζουν με τη Σχιζοφρένεια» εξακολουθήσουν να ζουν πίσω από τις βαρειές πόρτες του ασύλου ή (ακόμη χειρότερα) αν ξαναγυρίσουν σε αυτό.
Το θέμα «Ζώντας με τη Σχιζοφρένεια» μπορεί να προσεγγισθεί από διάφορες οπτικές. Ποιοι είναι αυτοί που ζουν με τη σχιζοφρένεια; Πρωτίστως είναι οι ίδιοι οι ασθενείς. Η βιωματική εμπειρία της σχιζοφρένειας είναι μια έντονη, μακρόχρονη και συχνά ανυπόφορη οδύνη που συνοδεύεται από μια αίσθηση κοινωνικής απομόνωσης εξ’ αιτίας των προκαταλήψεων και των διακρίσεων που συνοδεύουν αυτή την πάθηση.
Πέρα όμως από τους ασθενείς, και οι οικογένειές τους ζουν και αυτές με τη σχιζοφρένεια. Το ίδιο ισχύει και για τους ψυχιάτρους και τους άλλους επαγγελματίες ψυχικής υγείας, τους υποστηρικτές, τους συνηγόρους και την κοινωνία στο σύνολό της.
Οι κοινωνικές επιπτώσεις της Σχιζοφρένειας είναι σοβαρές και εκπτύσσονται σε μεγάλο βάθος χρό νου. Η οικονομική παράμετρος των επιπτώσεων αυτών ενδιαφέρει ιδιαίτερα τις κυβερνήσεις. Πράγματι, η αντιμετώπιση της Σχιζοφρένειας έχει κόστος, όμως ακόμη μεγαλύτερο κόστος έχει η μη αντιμετώπισή της και αυτό έχει καταδειχθεί από πολλές και αξιόπιστες μελέτες. Το ίδιο ισχύει και για τις προληπτικές παρεμβάσεις που ασφαλώς στοιχίζουν λιγότερο από τη θεραπεία και την αποκατάσταση.
Στόχος του Συνεδρίου μας είναι να εξετασθούν σε βάθος όλες αυτές οι προσεγγίσεις και να τονισθεί η σημασία της πάθησης αυτής για την κοινωνία, κυρίως όμως γι’ αυτούς που πάσχουν από αυτή την πάθηση.
Ελπίζουμε ότι το Συνέδριό μας θα συμβάλει στην κατανόηση της εμπειρίας της Σχιζοφρένειας, σε μεγαλύτερη συμπάθεια προς τους ανθρώπους που τη βιώνουν και σε συνακόλουθη βελτίωση της στάσης και της πρακτικής μας για τους ασθενείς που πάσχουν από αυτή.
Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ψυχικής Υγείας ευχαριστεί την Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία που και αυτή τη φορά συνεργάζεται μαζί της στη διοργάνωση του σημαντικού αυτού Συνεδρίου.
Καθηγ. Γιώργος Χριστοδούλου Πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψυχικής Υγείας |
Αν. Καθηγ. Δημήτριος Πλουμπίδης Πρόεδρος της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας |
Πηγή: wfmh2014.gr