Οι ηθοποιοί Μαρία Καβογιάννη και Αντίνοος Αλμπάνης, η πολιτικός-περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου και ο τραγουδοποιός-τραγουδιστής Φοίβος Δεληβοριάς φωτογραφίζονται και στέλνουν το δικό τους μήνυμα για την ομοφοβία στο περιοδικό Antivirus.

Μαρία Καβογιάννη: «Όλη αυτή η «ομοφοβική» βιαιότητα είναι ασύλληπτη. Ο άνθρωπος θα έπρεπε από τη στιγμή που γεννιέται να είναι προικισμένος με αγάπη και σεβασμό για τον συνάνθρωπό του. Επειδή όμως αυτό δε συμβαίνει, πρέπει να εφοδιαστούμε με μόρφωση, παιδεία και καλλιέργεια. Για να καταλάβουμε, επιτέλους, ότι καθένας μας είναι ελεύθερος να επιλέγει αυτό που του ορίζει η φύση του. Πραγματικά, όσο παράλογο μου φαίνεται αυτή τη στιγμή το να δεχτώ επίθεση από κάποιον, επειδή είμαι ετεροφυλόφιλη, τόσο παράλογες μου φαίνονται και όλες αυτές οι επιθέσεις σε ομοφυλόφιλους. Η αγάπη δεν έχει φύλο. Είναι ίδια παντού. Την αγάπη δεν την πολεμάς.»

Αντίνοος Αλμπάνης: «Φόβος σημαίνει τρομάζω. Φεύγω μακριά. Στην περίπτωση των αντιδράσεων προς την ομοφυλοφιλία, υπάρχει έντονη επιθετικότητα, μίσος μέχρι και δολοφονίες. Άνθρωποι τιμωροί. Άνθρωποι κοινωνικά ανασφαλείς που αυτοεπιβεβαιώνουν το σεξουαλικό τους προσανατολισμό, κρυμμένοι πίσω από μία βίβλο. Και είναι τόσοι πολλού που μας ανεβάζουν στην κορυφή της Ευρώπης. Εύχομαι κάποια στιγμή να σταματήσει αυτή η θηριωδία και εμείς να σταματήσουμε να εθελοτυφλούμε. Η εθελοτυφλία δεν είναι αποτέλεσμα επιλογής. Κι ας σας πει κάποιος ότι δεν ξέρει πώς να εξηγήσει την ομοφυλοφιλία στα παιδιά, κάντε του δώρο μία μπλούζα που θα γράφει με μεγάλα γράμματα ¨ομοφοβικός». Για να μπορεί η κοινωνία να προφυλάσσεται. 

Ρένα Δούρου: «Στην Ελλάδα του 2014 η 17χρονη που δέχθηκε πρόσφατα φραστική και σωματική επίθεση από έναν άγνωστο δεν είναι η μόνη, δυστυχώς, που λυπάται. Γιατί τέτοιες ειδήσεις που περνούν, αν περνούν κιόλας, στα ψιλά φανερώνουν πολλά… Για την κοινωνία και τους ανθρώπους. Και δείχνουν πόσο δρόμο έχουμε ακόμη μπροστά μας, έτσι ώστε μια 17χρονη ομοφυλόφιλη με τη φιλενάδα της να μην κινδυνεύουν με ξυλοδαρμό σε δημόσιο χώρο ένα βράδυ στην Αθήνα…»

Φοίβος Δεληβοριάς: «Για τους φοβισμένους ποντικούς των συνοικιών δεν έχω να πω και πολλά. Η δειλία τους, που πάντα ξεσπάει στους πιο αδύναμους από τους «διαφορετικούς» είναι αρχαία όσο και η ηλιθιότητα. Αληθινά φρικτή θεωρώ την ανοχή των πολλών και σιωπηλών σ’ αυτήν την παλιά τελετή. Τους ανθρώπους της «οικογενείας» και των «παραδόσεων», που θεωρούν την αγάπη και την ειλικρίνεια καλές μόνο για το σπίτι -κι αυτό μέσα σε κάποια όρια, προς Θεού. Και που στις επιθέσεις στα τρένα ή στους δρόμους γυρνάνε αλλού το βλέμμα, το κακό γι’ αυτούς είναι κι αυτό μέρος μιας παράδοσης που τα εξήγησε όλα για να είναι αυτοί καλά. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους θα ‘θελα να ‘μαι «πούστρα», είναι το μόνο που θα με εξιλέωνε για την όποια συμμετοχή μου στην αταραξία τους. Ευχαριστώ το Antivirus για την ευκαιρία.»

Πηγή: Antivirus