Φρικιαστικές εικόνες από την σφαγή των φοιτητών του Πανεπιστημίου της Γκαρίσα στην Κένυα έρχονται στο φως μετά την αιματηρή ομηρία τους την περασμένη Πέμπτη από ένοπλους της Ισλαμικής τρομοκρατικής οργάνωσης Αλ-Σαμπάμπ.

Η είδηση δεν δημιούργησε ιδιαίτερο θόρυβο στα ΜΜΕ στην χώρα μας αλλά και γενικότερα ο αντίκτυπος αυτής της απίστευτης θηριωδίας δεν φαίνεται να επηρεάζει πάρα πολύ το γενικότερο κλίμα των εορτασμών του Πάσχα στις χώρες του Δυτικού κόσμου.

Ο κόσμος δεν σταμάτησε, σε αυτή την περίπτωση, ενώ κάτι τέτοιο συνέβη μετά την επίθεση στα γραφεία της Παρισινής σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo, πριν από μερικούς μήνες. Τότε είδαμε τους ισχυρούς του κόσμου να διαδηλώνουν κατά της τρομοκρατίας σε μια πρωτοφανή επικοινωνιακή κίνηση.

Στο παρόν όμως η πολιτική ατζέντα της Δύσης δεν δείχνει να επηρεάζεται από την ποσότητα αίματος που χύθηκε στην Αφρικανική χώρα.

Κανείς δεν συζητά το γεγονός ότι αν ο πόλεμος αφορά την Δύση και την “Τρομοκρατία”, όπως εκάστοτε ορίζεται αυτός ο αφηρημένος εχθρός, οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Γκαρίσα ήταν άμαχοι, ουδέτεροι και εν τέλη αθώοι για το οτιδήποτε.Δεν ήταν όμως πολίτες κάποιας ευρωπαϊκής χώρας και κατά κάποιο τρόπο η φρίκη που προξενεί η είδηση δεν φαίνεται να φέρει το ίδιο βάρος.

Κανείς δεν συζητά τις ευθύνες της δικής μας πολιτικής για την γιγάντωση του ακραίου φασιστικού Ισλάμ σε όλη την περιοχή από την Συρία έως την Τυνησία.

Κανείς δεν αναρωτιέται πότε και πως θα λάβει τέλος αυτή η ζωντανή “ταινία τρόμου” που καταφθάνει καθημερινά μέσα στα σπίτια μας, καθώς προβάλλεται από τα ΜΜΕ, σαν ένα ουδέτερο συστατικό στο τρίπτυχο “αίμα- σπέρμα – τρόμος,” σαν ένα απλό εργαλείο για την αύξηση της επισκεψιμότητας ή της τηλεθέασης.

Οι φοιτητές της Κένυα δεν είναι Charlie Hebdo και το πανεπιστήμιο της Γκαρίσα δεν θα αυξήσει κατακόρυφα τις εγγραφές φοιτητών την επομένη της σφαγής.

Ο κόσμος δεν θα προσφέρει τον οβολό του σαν ένδειξη αλληλεγγύης προς την βασανισμένη χώρα, οι εφημερίδες δεν θα “ξεπουλήσουν”, δεν θα υπάρξουν συλλεκτικά τεύχη, δεν θα παρελάσουν οι πολιτικοί, τίποτα από όλα αυτά.

Γιατί ίσως, στην ζυγαριά του ενδόμυχου ρατσισμού μας, ένας Ευρωπαίος αντιστοιχεί σε δέκα Κενυάτες και έτσι ο απολογισμός του αίματος μειώνεται στην αντίληψη και την συνείδηση μας.

Οι φοιτητές της Κένυα δεν είναι Charlie Hebdo και για αυτό δεν θα διακοπούν οι εορτασμοί του Πάσχα. Ούτε εδώ ούτε πουθενά.

Πηγή: epikrateiatoumidenos.blogspot.gr